بیا برویم...

بیا که با هم از این شهر پر بلا برویم...

بیا شویم از این مردمان جدا...برویم...

سفر کنیم از این شهر تا...نمیدانم...

خودت بگو...که از این شهر غم،کجا برویم...

پرنده های مهاجر دوباره در راهند...

شویم همسفر این پرنده ها...برویم...

چو قاصدک بنشینیم روی دوش نسیم

به دوش باد،سبکبال و بی صدا برویم...

به سرزمین حقیقت به غیر محنت نیست...!!

بیا به شهر پر از شوق قصه ها برویم...

اسیر پنجه ی غم،کنج این قفس،تا کی؟!

بیا شویم از این میله ها رها برویم...

چه ماجرای غریبی است...عشق و رسوایی...

بیا بیا که به دنبال ماجرا برویم...

کویر خشک برای تو جای ماندن نیست

بیا...بیا...گل زیبا...بیا...بیا...برویم