بی تو...

ای که تو بردی ز یادم...من ندارم یار...بی تو...
گشته ام از زندگی...از خویشتن...بیزار...بی تو...
نه امیدی...نه هوای تازه ای...نه شور و حالی...
نیستم در فکر فردا...مرده ام انگار بی تو...
آرزو دارم دل تو شاد باشد بی من...اما...
روز و شب من میکنم با خیل غم پیکار بی تو...
با تو زیبا بود در چشمم همه دنیا و حالا...
در نگاه من بیابان است هر گلزار،بی تو...
در دل دریای غم،امواج تنهایی ز هر سو
می‌خورد بر پیکرم با شدت بسیار بی تو...
هر شبم دور از تو ای نامهربان...تاریک و سرد است...
ماهِ من...فریاد از این شبهای محنت بار بی تو...
فارغ از پروانه ها...خو کرده ام با پیله خود...
مثل ساعت میشوم هر روز و شب تکرار...بی تو...
شعر می‌خوانم که از یادم رود شاید غم...اما
بوی هجران..بوی غم دارد همه اشعار بی تو...