خانه ی عشق

 دل تو ای نگهت پر ز مهر،خانه ی عشق است
و هر کلام تو ای مهربان،ترانه ی عشق است...
دو چشم پر شررت همچو ماه،چشمه ی نور است...
و هر نگاه پر از مهر تو،نشانه ی عشق است
تویی تو...ای نفست چون نسیم...،پادشه عشق...
و خاک درگه تو،خاک آستانه ی عشق است
تویی تویی که نگاه تو پر ز نور امید است...
و قلب توست که دریای بیکرانه ی عشق است...
تو از قبیله ی عشقی...ز سرزمین وفایی...
و خنده های تو لبخند کودکانه ی عشق است...
بمان کنار من ای مهربان،بمان تو همیشه
که حسّ بودنت احساس شاعرانه ی عشق است...